De landelijke ophef over de zogenoemde ‘Nashvilleverklaring’ kan weinig mensen zijn ontgaan. Een verklaring opgesteld door mensen uit religieus conservatieve Amerikaanse kringen maar tevens een verklaring die ondertussen ook zijn weg heeft gevonden naar sommige conservatieve kringen in de Nederlandse samenleving. Een samenleving die in de loop van de jaren is opgebouwd op basis van de uitgangspunten en principes rond gelijke behandeling, respect en ruimte voor andersdenkenden en de persoonlijke levensruimte voor mensen, waaronder de vrijheid om zelf te bepalen wie je liefhebt. Vanuit de Amerikaanse ultraconservatieve kringen is de ‘Nashvilleverklaring’ een niet-direct verrassende oproep tot het verkleinen van de vrijheid van veel mensen uit de LHBTI-gemeenschap. Het maakt het niet minder schokkend om te zien hoe ver we soms nog verwijderd zijn van een samenleving, ook internationaal, waarin mensen zichzelf kunnen zijn, voor hun geaardheid uit kunnen komen en openlijk homoseksueel, lesbisch of transgender kunnen zijn.
Er zijn de afgelopen tientallen jaren in Nederland belangrijke stappen gezet, maar soms lijkt het ook alsof er stappen teruggezet worden. Op zijn minst staat de huidige situatie onder druk. Zeker als enkele Nederlandse politici de verwerpelijke ‘Nashvilleverklaring’ onderschrijven en ondertekenen. Het maakt de noodzaak om als maatschappij stappen voorwaarts te blijven zetten des te groter en het vraagt ook blijvende en stevige actieve inzet van de overheid om de randvoorwaarden voor vrijheid en gelijke behandeling van iedereen te blijven bevorderen. In die zin is het positief dat Deventer een van de Regenbooggemeenten is, een gemeente die zich inzet voor de acceptatie en bescherming van de LHBTI-gemeenschap. Dat vraagt dan wel om actieve inzet en het zichtbaar maken daarvan. Naast het feit dat Deventer een regenbooggemeente is, hebben bijna alle in de raad vertegenwoordigde partijen het roze stembusakkoord ondertekend. Het roze stembusakkoord is een manifest waarin de bijna voltallige raad verklaart werk te maken van LHBTI-acceptatie en ruimte voor eenieder om vrij te zijn en te voelen. De aanbevelingen uit het roze stembusakkoord zijn leidend bij het maken van beleid volgens het bestuursakkoord 2018-2022.
De raadsfractie van de PvdA heeft daarom via PvdA-raadslid Marco Harps het initiatief genomen om – samen met vrijwel alle andere partijen uit de gemeenteraad – vragen te stellen aan het college van B&W. Samen met D66, GL, VVD, Gemeentebelang, CDA, Deventer Belang, Deventer Sociaal en DeventerNU wil de PvdA o.a. weten hoe het college gedurende het hele jaar invulling geeft aan de rol als Regenbooggemeente en waarom er ondanks dat de teleurstellende keuze is gemaakt om niet de regenboogvlag te hijsen, als actieve blijk van de sociale acceptatie van LHBTI’ers in de gemeente Deventer conform de regenboogdoelen. Daarnaast willen de negen raadsfracties weten hoe de gemeente haar inzet en beleid afstemt met betrokken organisaties zoals het COC en het Meldpunt Discriminatie. De partijen vragen ook op welke wijze concreet invulling wordt gegeven aan de rol als regenbooggemeente en hoe dit bijdraagt aan de verbetering van de positie van de LHBTI-gemeenschap. Ook de verbetering en zichtbaarheid van de zorg aan mensen die nu nog moeilijk tot niet ‘uit de kast’ durven te komen en zichzelf kunnen zijn, bijvoorbeeld jongeren of mensen afkomstig uit religieus-orthodoxe hoek heeft de aandacht van de raadsfracties.
Liefde is liefde. Wie je ook bent, van wie je ook houdt.
Download hier de schriftelijke vragen van de negen raadsfracties: Klik hier
