Een urgente klimaatnoodsituatie

Betrokken en verontruste inwoners laten steeds meer van zich horen en eisen dat de politiek de nodige maatregelen neemt om de klimaatcrisis te bestrijden. Met het indienen van de motie ‘’urgente klimaatnoodsituatie’’ wilden wij als fractie daarom een statement maken dat wij dit probleem als een serieuze bedreiging zien voor op de lange en korte termijn. Een leefbare planeet doorgeven aan de volgende generaties begint bij het officieel erkennen van het probleem. Tot onze grote teleurstelling ziet een kleine meerderheid van de raad de situatie rondom het klimaat niet als een urgent probleem.

Nu vraag je je misschien af, wat nou het probleem is, het wordt iets warmer en er smelt wat ijs? In dit artikel ga ik proberen je mee te nemen in hoe de PvdA-fractie naar de klimaatcrisis kijkt en waar die overtuiging op is gebaseerd. Want iets roepen dat goed klinkt dat doen al genoeg politieke partijen, wij houden het als PvdA graag bij de feiten.

De grote hoeveelheden CO2 die we als samenleving uitstoten vormt volgens wetenschappers de kern van het probleem. Dit zorgt er namelijk voor dat er een soort deken over de planeet komt te liggen die de warmte van de zon wel binnenlaat, maar er minder goed uit laat. Dit deken van CO2 hebben we in de afgelopen 100 jaar in een steeds sneller tempo dikker en dikker gemaakt. Het vervelende is dat we tegelijkertijd ook grote hoeveelheden natuur hebben weggehaald wat die CO2 juist opneemt. De balans in de uitstoot en opname van CO2 is momenteel dermate verstoord dat de effecten steeds zichtbaarder worden, het ooit relatief stabiele klimaat lijken we langzaam achter ons te laten.

De snelheid waarmee de aarde opwarmt betekend een gebrek aan stabiliteit in het klimaat en dit betekend meer en langere drogere periodes, onvoorspelbare regenpatronen, hogere maximum temperaturen en in het algemeen meer extreem weer. Ieder mens moet eten, maar de betrouwbaarheid van de oogsten zal naar alle waarschijnlijkheid gaan afnemen naarmate de aarde opwarmt en dus een minder stabiel klimaat krijgt. Dit probleem lijkt ons dus te gaan pakken bij onze zwakke plek, de voedselvoorziening. Dit probleem van een onstabiel klimaat wordt vergroot bij de evenaar en de noord- en zuidpool. Als grote groepen boeren in deze gebieden hun oogsten zien falen kunnen er grote migratie golven ontstaan.

Dit is in een notendop de situatie, maar hoe gaan we dit succesvol aanpakken? Een van de manieren is de Regionale Energie Strategie (RES) waarin we als gemeente actief en als koploper moeten deelnemen om tijdig voor de verplichte datum van 1 juli een realiseerbare bijdrage te programmeren om voor 2030 de CO2 uitstoot met de helft te hebben verminderd. Tot slot. Wij geloven dat we dit alleen samen kunnen doen en de kosten het beste gedragen kunnen worden door de sterkste schouders. Daar maken wij als fractie altijd een punt van en dat zullen we blijven doen. Die solidariteit maakt ons als samenleving sterk en wij hopen die in toenemende mate terug te zien bij onze inwoners op weg naar een duurzame toekomst.