Vorige week overleed tot ons grote verdriet Bernard Duimel op 81-jarige leeftijd. Een markante en eigenzinnige man met een grote inzet gedurende zijn leven voor Deventer en haar inwoners. Tussen 1970 en 1988 was hij zeer actief voor de PvdA in Deventer, o.a. als raadslid en tussen 1974 en 1988 was hij wethouder.
Bernard had een groot hart en een energieke inzet voor de stad Deventer en haar inwoners. Als bestuurder is hij van grote betekenis geweest op de beleidsterreinen wonen, het stadsherstel (o.a. de restauraties van het Bergkwartier en het Noordenbergkwartier), het onderwijs (o.a. voor de pabo in Deventer) en het culturele leven in Deventer. Ook na zijn wethouderschap bleef hij zich actief en met passie inzetten, o.a. op het terrein van cultureel historisch erfgoed.
Wij zullen zijn daadkracht, kennis van zaken, eigenzinnigheid en humor missen. Bij de kerkdienst voor Bernard op vrijdag 31 augustus jl. sprak oud-raadslid Bep Spa – die veel met Bernard te maken heeft gehad in zijn bestuurdersjaren maar ook in de jaren erna – een korte tekst uit namens PvdA-bestuur en -fractie over Bernard, richting zijn echtgenoot Brayan, familie en andere naasten, o.a. over zijn verdiensten voor de stad en de partij.
—————– uitgesproken tekst door Bep Spa op vrijdag 31 augustus 2018 —————–
Namens de Partij van de Arbeid, fractie en afdeling wil ik Brayan en overige nabestaanden mijn bijzondere medeleven betuigen bij het overlijden van Bernard. We hebben Bernard leren kennen in Deventer als sociaal cultureel en jongerenwerker.
De positie van jongeren, hun weerbaarheid, huisvesting en vrijetijdsbesteding gingen Bernard aan ’t hart, flamboyant en betrokken toog hij aan de slag.
Bernard was wethouder vanaf 1974 en had Ruimtelijke Ordening, Stadsvernieuwing, Onderwijs en Cultuur in zijn portefeuille.
In samenwerking met Harry Rademaker heeft hij de restauratie van het Stadhuis ter hand genomen, naar de mening van Bernard hoorde het stadsbestuur in het hart van de stad.
Bernard heeft dit ook beschreven in het boek over het oude stadhuis In en om het Stadhuis.
De nieuwbouw van het Stadhuis heeft Bernard nauwlettend gevolgd en er zich danig in geroerd. Zijn betrokkenheid bij de Binnenstad bleef onverminderd groot.
In zijn tweede periode als wethouder heeft hij veel betekend voor het herstel van het Bergkwartier en het Noordenbergkwartier. Als je nu door de stad loopt dan herken je zeer veel plekken die bewaard zijn, opgeknapt en hersteld zijn – dankzij Bernard – hij heeft zijn stempel op de stad gedrukt!
Zoals bij het Burgerweeshuis dat gekraakt werd om als jongerencentrum in gebruik te worden genomen en kon rekenen op steun van de Partij van de Arbeid èn ook van de VVD.
Zijn verkiezing voor deze tweede periode kwam niet zonder slag of stoot tot stand. Bernard was op een onverkiesbare plaats 27 gezet, samen met een aantal vernieuwers waaronder Stef Huis in ’t Veld. Als reactie verscheen Bernard bij het plaatselijke carnaval met shirtnummer 27.
Gelukkig waren er veel PvdA’ers die zich inzetten voor Bernard èn voor de vernieuwing van de Partij van de Arbeid en zo kwam Bernard alsnog op de tweede plaats en werd wederom wethouder.
In de periode van het Linkse college 1982-1986 heb ik Bernard zien acteren op allerlei beleidsterreinen, maar ook buiten het stadhuis bij het tegenhouden van de munitietrein en de toestemming voor het Doe Wat festival voor jongeren.
De gezamenlijke 1 meivieringen met Links – die mooie thema’s hanteerden en inspirerend waren – konden niet onverdeeld op steun rekenen, maar wel van Bernard.
En een van zijn glansrollen was het vervullen van het loco burgemeesterschap, wat hij voortreffelijk deed.
Met hart en ziel werd er aan Bergkwartier en Noordenbergkwartier gewerkt, restauratie, volkshuisvesting maar ook een cultuurbeleid om U tegen te zeggen. Er moest aandacht komen voor kinderen, jongeren, jazz en popmuziek en als de gevestigde instelling hieraan niet kon of wilde voldoen dan herschikte de gemeente de middelen naar de nieuwe instellingen en doelgroepen èn dat gebeurde dus ook.
In dezelfde periode kwam er een structurele subsidieregeling voor het COC waarmee huisvesting, activiteiten, voorlichting en educatie bekostigd konden worden.
Bernard steunde een ieder die minder kansen kreeg of die in de problemen was geraakt, of het nu vluchtelingen waren, bijstandscliënten, woonwagenbewoners of het kattenvrouwtje Hanna Brisee.
Alles vanuit een rood hart, uit een menselijk hart.
Bernard hield zich ook bezig met allerlei organisaties en besturen die zich inzetten voor het behoud van de Binnenstad.
En het was niet gemakkelijk om met hem in een bestuur te zitten maar je had wel iemand die betrokken was en besluiten wilde nemen en ze ook uitvoerde of liet uitvoeren.
In de advertenties die deze week verschenen wordt die dank dan ook uitgesproken door diverse organisaties.
Bernard, als ik je bedank voor de kleurrijke en eigenzinnige wijze waarop je het wethouderschap voor de Partij van de Arbeid hebt ingevuld, in en buiten het stadhuis, je daarna hebt ingezet voor onze mooie stad en voor veel organisaties dan rest mij een diepe buiging te maken en met een glimlach aan je terug te denken.
Dank voor al je werk, je inzet, dank voor je humor en rust zacht.
Lieve Brayan, je hebt een fantastiche inspirerende partner verloren maar met zoveel mooie herinneringen dat je daaruit de kracht mag putten om verder te gaan.
—————-
